Artistiek CV en wetenswaardigheden over de kunstenares

Molona Boertien is een veelzijdig kunstenares;
naast het beeldhouwen verdiept zij zich ook in tekenen en schilderen.

Na haar propaedeuse theologie studeerde zij aan verschillende
Akademies voor Beeldende Kunsten: Rotterdam, de Koninklijke Akademie
Den Haag, en de AKI in Enschede, waar zij is afgestudeerd als beeldhouwster.

Als kunstenares verdiept Molona Boertien zich in de realiteit.
Elementen uit deze realiteit worden gebruikt om een diepere werkelijkheid
weer te geven. Met het werk wil zij een brug slaan tussen verschillende
realiteiten, daarbij is het de naakte werkelijkheid die haar het meest inspireert

Een van haar thema's was dat van het leven en de dood,
beiden aspekten van de dagelijkse realiteit. Voor wie midden in het leven
staat is het vaak moeilijk om deze als alledaagse realiteit te ervaren.
Molona Boertien probeert de diepere werkelijkheid te doorgronden en deze
om te zetten in beeldtaal. Haar werken hebben dan ook een geheel eigen en
bijzonder karakter. Naast de puur esthetische waarde bezit vrijwel ieder
werk ook een geheel eigen achtergrond. Molona gelooft
dat er voor een kunstenaar een taak is weggelegd,
namelijk iets waardevols toevoegen aan het leven.

Stuur Molona een E-mail!



"Het Huwelijk" door Molona

"Werkster" door Gerrit Achterberg

Zij kent de onderkant van kast en ledikant,
ruwhouten planken en vergeten kieren,
want zij behoort al kruipend tot de dieren,
die voortbewegen op hun voet en hand.

Zij heeft zichzelve aan de vloer verpand,
om deze voor de voeten te versieren
van dichters, predikanten, kruidenieren,
want er is onderscheid van rang en stand.

God zal haar eenmaal op Zijn bodem vinden,
gaande de gouden straten naar Zijn troon,
al slaande met de stoffer op het blik.

Symbolen worden tot cymbalen in de
ure des doods - en zie, haar lot ten hoon,
zijn daar de dominee, de bakker en de frik.


Molona Boertien en Ruud Werdmueller
Twee maten van liefde

Als je in je hart maar goud...

Terug naar de digitale galerie


"Tweeluik" door Molona

Martinus Nijhoff - De moeder de vrouw -

Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd -
laat mij daar midden uit de oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.

Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer
kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.
Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.